从军28年经历3次转隶,这位老机务为啥越干劲越足
Никола I | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() Кралот Никола I | |||||
Кнез на Црна Гора | |||||
На престол | 13 август 1860 – 28 август 1910 | ||||
Претходник | Данило I | ||||
Крал на Црна Гора | |||||
На престол | 28 август 1910 – 26 ноември 1918 | ||||
Крунисува?е | 28 август 1910[се бара извор] | ||||
Роден(а) | 7 октомври 1841 | ||||
Починал(а) | 1 март 1921 | (возр. 79)||||
Сопружник | Милена Вукоти? | ||||
| |||||
Потпис | ![]() |
Никола I Мирков Петрови? ?егош (роден на 7/19 октомври 1840 во ?егуши, Црна Гора — починал на 2 март 1921 во Антиб, Франци?а) бил кнез на Црна Гора (1860—1910) и првиот и единствен крал (1910—1918). То?, исто така бил и поет, чие дело е познатата црногорска песна Онамо, 'намо!.
Животопис
[уреди | уреди извор]Рани години
[уреди | уреди извор]Никола се родил во селото ?егуши, како син на Мирко Петрови?-?егош, ко? бил брат на кнезот Данило.
Уште од мал, изучувал боречки вештини и вежбал гимнастика. Голем дел од своето детство поминал во Трст, во домот на семе?ството Кусти?, од кое потекнувала неговата стрина Даринка (сестра на кнезот Данило). Неговата стрина, Даринка била голема обожавателка на француската литература, па го испратила да го продолжи школува?ето во Париз.
Кнез на Црна Гора
[уреди | уреди извор]На 19 години станал кнез на Црна Гора, функци?а ко?а во првите неколку години ?а извршувал заедно со сво?от татко. Заради ослободува?ето на Херцеговина, во 1862 година заво?увал против Османлиското царство. Во?ната била тешка за Црна Гора, па иде?ата за ослободува?е на Херцеговина завршила без успех. Во 1868, кнезот Никола отпатувал во Руси?а, каде се сретнал со императорот Александар II и ги продолжил при?ателските односи, кои ги започнале неговите предци. По вра?а?ето од Руси?а, започнал да спроведува реформи и да ?а преуредува државата. На?голема грижа му била во?ската, па на?првин неа ?а преуредил, а потоа формирал судови и отворил училишта низ целата зем?а.

Во 1876 година, како со?узник на Срби?а заво?увал во нова во?на против Османлиското царство. Во во?ната како со?узник против Османлиите влегла и Руси?а, па по во?ната Црна Гора ги добила Биле?а, Бар, Улци? и Подгорица. За победата на Црногорците се чуло насекаде во светот, а кнезот Никола бил нарекуван ?цар на ?унаците?. По во?ната Црна Гора се проширила, добила излез на море и не?зината независност била признаена од големите сили, кои дотогаш формално не ?а признавале.
По во?ната, кнезот Никола ?а смирил состо?бата и водел мудра политика, овозможува??и ? на сво?ата зем?а да се развива во сите поли?а. Во тоа време, започнал со подобрува?е на инфраструктурата, проширува?е на градовите, отворал училишта, донесувал корисни закони, а државната управа ?а организирал со формира?е на министерства. Сепак, на?голема грижа имал и понатаму кон во?ската, ко?а успеал да ?а осовремени и да ?а обучи како и сите современи во?ски во тоа време, благодарение на помошта од Руси?а. Роднинските врски со странските кралски дворови му овозможиле да ? донесе уште поголем углед на Црна Гора.
Крал на Црна Гора
[уреди | уреди извор]
На 28 август 1910 во Цети?е, прославува??и го ?убиле?от од 50 години владее?е, Никола I се прогласил за крал на Црна Гора. За време на Балканските во?ни, то? бил голем ентузи?аст и верувал дека, конечно Османлиите ?е бидат протерани од Европа.
За време на Првата светска во?на, кралот Никола бил првиот владетел, ко? побарал помош во желбата Австри?а да биде потисната од Балканскиот Полуостров.
По во?ната, Црна Гора влегла во рамките на Кралството СХС, а кралот Никола продолжил да владее од егзил во Франци?а, сè до неговата смрт во 1921.
Поези?а
[уреди | уреди извор]Никола Петрови? бил и поет, ко? ?а напишал познатата црногорска песна Онамо, 'намо!, ко?а требало да биде и државна химна, што никогаш не се случило поради не?зината содржина.
Семе?ство
[уреди | уреди извор]
Никола I се оженил со Милена Вукоти? на 8 ноември 1860. Со неа имал 12 деца:
- Зорка Кара?ор?еви? (1864—1890)
- Милица Николаевна (1866—1951)
- Анастаси?а Николаевна (1868—1935)
- Марица (1869—1885)
- Данило (1871—1939)
- Елена Саво?ска (1873—1952)
- Ана Батенбершка (1874—1971)
- Софи?а (1876—1876)
- Мирко (1879—1918)
- Ксени?а (1881—1960)
- Вера (1887—1927)
- Петар (1889—1932)
Никола I Петрови? е прадедо на последниот цар на Бугари?а Симеон ?? и на кнеги?ата Мариjа-Луиза.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]![]() |
Викиизвор има оригинални дела од или за: Никола I Петрови? |
![]() |
?Никола I Петрови?“ на Ризницата ? |
- Црногорска кралска лоза Архивирано на 3 септември 2020 г.
- Дигитална библиотека на црногорската култура
- Никола I Петрови? ?егош: Деклараци?а на Црногорците, Босанците и Далматинците (1915.) Архивирано на 19 октомври 2013 г. (српски)
- Информаци?а за неговиот гроб (англиски)
- Национален музе? на Црна Гора Архивирано на 14 ?уни 2009 г. (англиски)
- Места на кои се погребани владетелите на Црна Гора (англиски)
|
|
- Статии со непотврдени из?ави since March 2010
- Родени во 1841 година
- Починати во 1921 година
- Црногорски монарси
- Православни монарси
- Црногорски поети
- Српски поети
- Петрови?-?егош
- Претенденти за црногорскиот престол
- Европски монарси од 19 век
- Европски монарси од 20 век
- Црногорски Срби
- Почесни членови на Петербуршката академи?а на науките
- Носители на Орденот на Свети Сава
- Носители на Големиот крст на Орденот на Свети Сава